We waren een paar dagen op Texel. Vlak daarvoor zag ik al dat er een vale gier werd waargenomen. Dus je hoopt dat je die ook zult treffen. Maar toen we aankwamen op de dag die we eerder al geboekt hadden, bleek hij net een uur daarvoor gevlogen te zijn. Dus even balen, maar dat is niet anders. Totdat we een paar uur later bij het Vogelinformatiecentrum hoorden dat de vale gier weer terug was! Bleek het ook nog vlak bij ons hotel te zijn. We hadden het geluk dat we de vale gier boven ons hoofd zagen rondcirkelen. Wat een prachtig gezicht! Hij werd erg geplaagd door meeuwen en kraaien. Maar bleef maar rondjes draaien waardoor we goed foto’s konden maken!

Hier kun je goed zien hoe groot hij is in verhouding tot de meeuwen:

‘s Avonds gingen we nog even kijken bij z’n rustplek, daar zat hij hoog in een boom te gapen. Kraaien probeerden hem weg te jagen, maar hij trok zich er niet veel van aan. Totdat er mensen te dicht in de buurt kwamen, toen vloog hij naar de andere kant van het veld in een boom. Dat is het jammere van sommige mensen, die menen altijd dat ze wat voor hebben op een ander. Sta je met een aantal natuurliefhebbers netjes op een rij, zijn er altijd een paar die meters naar voren lopen met de grootste telelenzen, om maar dé foto te kunnen maken. Ze lopen gewoon over de zeldzame orchideeën en andere planten heen.  De boswachters hebben het maar druk met dit soort lui.

Uiteindelijk heb ik ontzettend veel foto’s kunnen maken van de vale gier. Toch uniek om zo’n dier in eigen land tegen te komen! Maar deze ene foto springt er voor mij uit:

Meer over de vale gier kun je bekijken op de website van het vogelinformatiecentrum, met filmpje!

Zo waren we het grootste deel van onze eerste dag op Texel bezig met de vale gier. Maar er was natuurlijk veel meer moois, zoals de diverse natuurgebieden, hier een Schotse hooglander:

Wij hebben deze keer geen fietsen gehuurd omdat we maar een paar dagen hadden besproken. Met de auto kun je gelukkig alle kanten op. Dan stoppen we regelmatig om naar vogeluitkijkpunten te gaan.

Buizerds zijn overal:

We waren naar Texel omdat kennissen van ons een week vrijwillige vogelwachters waren op de Slufter. Erg leuk om eens te zien hoe dat in z’n werk gaat. Ze hadden het behoorlijk druk met mensen informeren over het gebied en wisten veel van de verschillende vogelsoorten te vertellen. In dat gebied zagen we ook allerlei moois, zoals dit hooibeestje, in de jaren 90 sterk afgenomen maar nu gaat het beter:

Een sint jacobsvlinder zat ook even op de grond:

Ook zagen we op het hele eiland veel kneutjes waarvan het mannetje het meest opvallend is in het voorjaar en de zomer:

In het water bij de Slufter zwommen een aantal eidereendenmoeders met jonkies:

Zilverplevieren waren ook aanwezig, ze zaten ver weg, maar toen ze gingen vliegen kreeg ik ze mooi in beeld:

Een graspieper ging er mooi voor zitten, wel achterstevoren maar in dit decor niet storend:

Een vaste gast bij de Slufter was deze grasmus:

Verder zagen we er lepelaars, tureluurs, kokmeeuwen en nog wel meer soorten. Mocht je eens op Texel zijn, dan is dit gebied ook zeker een bezoek waard!