Inmiddels meer dan een maand voorbij na mijn laatste blog over de ringsnaveleend, die trouwens nog steeds gezien wordt in Appingedam. Maar binnenkort zullen de meeste wintersoorten wel vertrokken zijn want… de lente komt er aan.
Veel ganzen hebben al weer hun partner opgezocht. Ik zag ook al een grauwe gans op een nest!
Nijlganzen, die hier, net als fazanten, eigenlijk niet thuis horen, zijn prachtig van kleur. Weet je dat ze in bomen broeden? Best apart voor zo’n forse vogel.
Ook de Indische gans hoort hier eigenlijk niet, maar ach wat maakt het uit. Een prachtig dier dat zich hier blijkbaar prima thuis voelt.
Torenvalk zie ik regelmatig. Vaak op een paaltje of verkeersbord.
En op een dag, zomaar voor ons huis op het fietspad, zat een Noordse kauw. Een overwinteraar. Deze verschilt van de kauwtjes die normaal in ons land voorkomen. De noordse kauw heeft een lichtere wang en achterhoofd en een lichtere buik dan de westerse kauw. Maar het meest in het oog springend is de witte band in een sikkelvorm rondom de nek.
Op dezelfde dag zag ik bij de vogelhut een brilduiker mannetje. Hij zat erg ver weg, maar toch redelijk herkenbaar op de foto gekregen. Weer een nieuwe soort voor mij (nr. 201)!
De veldleeuweriken zijn al een paar weken terug. Heerlijk om ze weer te horen zingen! Ze stijgen heel snel op vanaf de grond. Ik probeerde het vast te leggen vanuit de auto maar dat ging niet goed. Toch vind ik de foto wel wat hebben 😉
In de Onlanden hoop ik nog eens een zeearend te spotten, ik ben blijkbaar altijd op het verkeerde moment daar. Maar ach, een smient mannetje is ook leuk…
Eksters vind ik beslist geen leuke vogels, ze maken veel herrie en verjagen de kleinere soorten. Helaas hebben ze nu achter in onze tuin een nest gebouwd. Het is volgens mij hun tweede (reserve?) nest want een paar tuinen verder waren ze ook bezig. En dat nest zat er vorig jaar al. Om te ontdekken hoe dat zit bij eksters kwam ik terecht op http://www.ekstersenzo.nl. Best interessant dan weer om te lezen dat dit eigenlijk wel intelligente vogels zijn. Maar liever niet in mijn tuin 😛
Veel leuker om naar te luisteren is de zanglijster! Zo ineens op een avond zat hij er weer luidkeels te zingen. Elke dag een genot om naar te luisteren. Deze foto en die van de eksters zijn met m’n iPhone door de telescoop gemaakt.
Vorige week zag ik onderweg ineens een vreemde vogel bij twee nijlganzen. We zijn gestopt en warempel, het was een Casarca. Een soort die van oorsprong uit Zuid-Oost Europa komt maar het in ons land ook wel goed doet blijkbaar. Voor mij weer een nieuwe soort (nr. 202)!
