Vanaf Texel zijn we met een boottocht geweest naar de Razende Bol, een eiland in de Noordzee, dat eigenlijk ‘Noorderhaaks’ heet maar de Tesselaars hebben het de Razende Bol genoemd. Op dit eiland leven twee soorten zeehonden, de gewone zeehond en de grijze zeehond.  Het varen op zich was al een avontuur want het ging lekker snel met die boot. Zodanig dat de mensen die op de achterhoeken zaten, flink nat werden door het opspattende water.

Foto’s maken tijdens het varen was niet eenvoudig want er stond veel wind dus veel golven! Het leuke was dat op bovenstaande foto links boven de keet te zien is waar wij een week gebivakkeerd hebben als vrijwillige vogelwachters. We kijken hier dus de Mokbaai in.

De zeehonden lagen breeduit op de zandbank, schitterend om te zien, zó veel!

De grijze zeehonden hebben een spitsere kop en zijn ook groter.

Ze zijn gewoon nieuwsgierig ook, sommige komen dicht achter de boot om mensen te kijken 😉

Relaxen…

Ze hebben daar alle rust en ruimte!

We zagen donkere en lichte soorten:

Het was een prachtige tocht! Hierna zijn we nog naar Ecomare gegaan. We hadden in het nieuws gehoord dat er een papegaaiduiker was opgevangen. Deze vogels hebben een bijzonder mooi koppie en leven in de Atlantische Oceaan vooral op rotsen. Dat er in Nederland een papegaaiduiker te zien is, is dus heel bijzonder.

Maar de vogel zat helaas met de rug naar ons toe. Dus gingen we eerst maar koffie drinken want in het hokje er naast was ook alles in diepe rust:

 

Na de koffie zat de papegaaiduiker nog net zo, dus gingen we verder naar de Jan-van-genten, bijzondere naam voor bijzonder vogels:

Nogmaals naar de papegaaiduiker en warempel, hij zat niet meer in het hoekje… Wij op de knieën voor het hokje en zo zagen we hem heerlijk onder de warmtelamp staan. Hij oefende z’n vleugels even en poetste daarna z’n veren:

Gelukkig is deze vogel goed opgeknapt want een week later hebben ze hem weer vrij kunnen laten!