Op de dag dat we uit Zwitserland vertrokken zijn we via de Furkapas gegaan waar we de Rhônegletsjer bekeken hebben en een ijsgrot. Thuisgekomen dacht ik alle foto’s op mijn computer te hebben gezet, overgezet van de laptop. Maar ik miste steeds de foto’s van de laatste dag. Ik baalde enorm want je wilt gewoon alle foto’s bewaren… Ons vakantiealbum is al klaar en gelukkig had mijn ega ook foto’s van de Furkapas en zo. Ik dacht dat ik in een vlaag van verstandsverbijstering de foto’s op mijn geheugenkaartjes overschreven had, heb zelfs nog met een programmaatje geprobeerd verloren foto’s terug te halen… nee dus. Niets van die laatste dag gevonden. Totdat ik vandaag voor mijn werk de laptop nodig had en wat staat er op mijn bureaublad…. de foto’s van Zwitserland, gewoon allemaal!! Heb ik die laatste dag dus gewoon niet overgezet… Hoe dom kun je zijn… soms snap ik mij zelf niet 🙁

Maar gelukkig heb ik ze! Hier even een impressie:

Links onder in het rotsige gedeelte zie je het het begin van de Rhône, daar ligt de gletsjer waarnaar we op weg waren. De bochtige route zie je in het groene deel.

Hier kijken we terug op de weg die we daarnet gevolgd hebben. Je merkt dan ook goed dat je steeds hoger komt en ziet in de verte de wolken ter hoogte van waar je staat. Een mooi gezicht.

Hier zie je hoe de Rhône, de rivier die we woest stromend door heel Wallis tegenkwamen, als een klein stroompje smeltwater ontstaat. Een prachtig gezicht en geluid! De plas in het midden van het grijze deel is dus het eerste smeltwater van de gletsjer, het enige deel wat niet meer bevroren is.

Hier kun je het beter zien, rechts de kap ijs met nog een laagje (vuile) sneeuw, daarvoor de plas smeltwater en links het begin van de Rhône.

We hebben de ijsgrot hier bezocht, elk jaar wordt deze opnieuw uitgegraven. Via deze link kun je er meer over lezen. Het is interessant te weten dat deze gletsjer per dag 10 cm “wandelt”…

Hier gingen we naar binnen…

Binnen in de gletsjer…

Het was erg bijzonder om deze kleur blauw rondom je te zien, variërend van licht naar donker.
De kou viel erg mee, we hadden natuurlijk wel een sweater aangedaan, het verschil met de buitentemperatuur was best groot. Rondom ons hoorden we een apart gesuis, met daar doorheen het geluid van smeltend water… druppels vielen dan ook overal van het ijs naar beneden. Op een bepaalde manier vond ik het best wat griezelig, maar heel mooi om meegemaakt te hebben.

Weer buiten gekomen keek ik met nog meer ontzag terug op de gletsjer. De bovenste laag is sneeuw en na ongeveer 30 cm begint de ijskap. Die zie je door de geulen heen blauw opschijnen. Hier zijn wij dus binnenin geweest!!

Op deze foto kun je het nog beter zien. Ontzagwekkend!

Nagenietend bij de auto kwam er een grote wolk aandrijven, over ons heen… Dus stonden we een poosje in de mist.

Tot slot nog een echte Zwitserse koe, hiermee eindigt mijn reportage: