De laatste tijd ben ik weinig aan het vogelen. Dat heeft vooral te maken met het weer. Ik kan niet goed tegen dat vochtige, koude weer, dan voel ik mij gewoon niet goed. Alle dagelijkse dingen gaan natuurlijk gewoon door, maar een uitstapje naar buiten om vogels te fotograferen, dat doe ik momenteel niet. Wel heb ik meegedaan met de nationale tuinvogeltelling trouwens, maar dan vanuit het raam, boven. Met een verrekijker was het goed te doen. Er waren dit jaar echt veel minder vogels dan vorig jaar. Maar dat beek landelijk te zijn. Door het zachte weer blijven de vogels die normaal veel in de bossen zijn, daar nu ook omdat ze nog voldoende voedsel vinden.

Ik ben zo af en toe mijn foto-archief aan het opschonen en zodoende kom je dan nog wel eens foto’s tegen die eigenlijk een beetje vergeten waren. Zoals bijvoorbeeld deze aalscholver:

Net op het moment dat ik met de auto wegreed landde deze aalscholver op het gras tegenover ons huis. Ik had ‘m al vaker in de buurt gezien, maar wel grappig dat ‘ie nu zo dichtbij zat. Dus vanuit de auto gauw wat foto’s gemaakt. Vanuit een vogelhut in de buurt had ik ook nog wat foto’s gemaakt en nog in mijn archief. Er waren toen heel veel grauwe ganzen en rietganzen. Een prachtig gezicht en vooral het geluid was overweldigend.

Twee grauwe ganzen in de vlucht.

Een rietgans , duidelijk verschil met een grauwe gans is de snavel, een smal bandje oranje bij de rietgans terwijl een grauwe gans een volledig oranje snavel heeft.

Gebroederlijk naast elkaar aan het fourageren.

Een knobbelzwaan, al poetsend weerspiegeld in het water.

Een korte tijd zaten er ook waterpiepers in dit gebied, voor mij een nieuwe soort op mijn lijstje! Van deze pieperfamilie had ik al de boom- en graspieper.

Tot slot een overzicht van het gebied recht voor de vogelhut. Heel veel ganzen!