Maandag 7 mei hebben we na het ontbijt de boel ingepakt om verder te trekken met de camper. Maar eerst hoorde ik nog een koekoek, dacht dat ik ‘m ook op de foto had maar dit blijkt een sperwer te zijn, de koekoek zal wel doorgevlogen zijn:

Ook een boomkruiper hoorde en zag ik nog, maar geen foto van kunnen maken. We zijn nog even met de camper bij de vogelhutten gestopt maar hebben daar niets bijzonders meer gezien. Toen reden we rond het Müritzmeer naar Federow, een rit van ongeveer 60 km. Hemelsbreed was het veel korter maar je mag niet door het NP met een motorvoertuig. De route rond het meer en vooral die tussen Waren en Federow was prachtig. Overal bloeiend koolzaad en glooiende landschappen.

Aangekomen in Federow hebben we een plek gevonden op de camperplek ‘Nationalpark-Service Müritz’ in het centrum.

Federow is heel klein maar heeft wel een informatiecentrum over visarenden. In het gebouw hangt een tv scherm dat live beelden weergeeft van een nest in de buurt. Tegenover het informatiecentrum is een restaurant/pension dat gerund wordt door Nederlanders. Zij wonen al jaren in Duitsland hebben hebben hun boerderij verbouwd tot eet- drink- en logeergelegenheid. Als je op de camperplek staat dan kun je er ‘s ochtends ook verse broodjes halen. Mocht je daar in de buurt komen of een logeeradres zoeken rond het meer, kijk dan eens op Die bunte kuh.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden pakten we de fietsen weer om de omgeving te verkennen. We zagen en hoorden een boompieper hoog op een draad vlak bij het nest van de visarenden. Twee rode wouwen vlogen boven ons:

We fietsten rond de Hofsee en zagen langs een bosrand een groep edelherten rusten. Wat mooi om ze een poos te kunnen bekijken op afstand. Je staat gewoon naar puur wild te kijken. Toch heel anders dan bij ons op de Veluwe. Het lijkt me wel een gevaarlijke plek met dat wildkansel op de achtergrond…

Edelherten

Na ons rondje rond het meer zijn we nog richting Schwarzenhof gefietst. Vanaf de andere kant dus dan waar wel al geweest waren vanuit Boek. Er loopt een goed fietspad door het bos. Ineens zagen we iets op het fietspad lopen en het eerste waar we aan dachten was een wolf… een hot item in Noord-Nederland dus dat zit wel in je hoofd. Maar het bleek een vos te zijn. Hij kuierde op z’n gemak langs en over het fietspad, hier en daar speels op wat bewegend blad duikend. Totaal niet schuw en op een paar meter van ons af liep hij het bos weer in. Prachtig moment!

Omdat het vlak in de buurt was zijn we later nog even weer naar de plek gefietst waar we edelherten hadden gezien. Ik dacht dat er zo tegen de avond misschien wel meer zouden zijn, en dat was ook zo. Een grote bok had al de helft van zijn gewei verloren:

Er liepen nu ook meer hindes bij en nog een paar jonge bokken:

Prachtige dieren zijn het:

Het was toch weer een mooie waarneming. Weer op de fiets zagen we een paar bonte kraaien rondscharrelen. Bij ons zie je overal zwarte kraaien, maar daar zijn het allemaal bonte kraaien. Heel apart:

Bij de Hofsee stond ook een vogelkijkhut. Er zat veel begroeiing voor zodat je slecht zicht had op het water. Maar we konden wel naar de rietzoom kijken en daar hoorde ik een grote karekiet zingen. Onmiskenbaar want z’n luide zang is goed te herkennen. Na wat speurwerk met de verrekijker had ik hem gevonden:

Terwijl we in die hut zaten dachten we tot twee keer toe dat we het geluid van een wild zwijn hoorden, best bijzonder maar ze blijken daar toch gewoon rond te lopen las ik later. Tegen een uur of zeven waren we terug bij de camper en daar troffen we nog een vrouwtje zwarte roodstaart aan en een putter.

Langzamerhand werd het donker en daarmee was ook deze dag weer voorbij.

Wordt vervolgd…