Toen ik even terug keek naar eind 2017 om te zien hoe ver ik was met de foto’s voor mijn blog, bleken het bijna allemaal foto’s van tuinvogels te zijn. Dat bevestigt het feit dat ik weinig op stap geweest ben. Zodra het beter weer wordt dan hoop ik dat meer te doen. Maar met tuinvogels is ook niks mis, ik kan mij verwonderen over de simpelste huismus bijvoorbeeld (klik op de foto’s voor een grotere weergave = veel mooier):

Turkse tortels komen dagelijks in onze tuin. Meestal zijn het er twee maar soms zie ik wel zes in de kastanjeboom zitten:

Pimpelmezen brengen veel kleur met zich mee. Ook zo’n prachtig vogeltje om je over te verwonderen:

Roodborst laat zich ook dagelijks zien, een tijdje waren er twee maar één van beide heeft het territorium bij ons verkregen:

Eén van de ringmussen was behoorlijk agressief tegenover andere vogeltjes. De pimpelmezen probeerden steeds opnieuw de vogelpindakaas te bereiken, maar de ringmus bleef ze wegjagen.

Toen de kust veilig was namen ze de pot weer in beslag:

Tot er weer een andere kaper op de kust was:

En dan zijn de rollen weer omgedraaid:

De ene keer dat ik vogels ging kijken in het Lofargebied trof ik een eenzame grote zilverreiger. Met veel geduld stond deze te loeren op iets eetbaars:

Er was weinig kleur in de omgeving, vandaar dat ik gekozen heb voor omzettingen in zwart/wit.

Er bleek deze winter een invasie van grote barmsijzen. Altijd leuk om even op zoek te gaan naar een nieuwe soort voor mijn lijstje:

Een grote bonte specht is ook altijd mooi om te zien, we zien hem ook wel eens in onze eigen tuin maar dan meestal niet in zo’n mooie setting:

Hetzelfde geldt voor de heggenmus:

En hiermee ben ik weer ‘bij’ met mijn vogelfoto’s.